بررسی اثر متیل جاسمونات بر برخی وقایع بیوشیمیایی توتون رقم کوکر 347 در پاسخ به غلظتهای مختلف یون کلر

جاسمونیک اسید و استرمتیله آن (متیل جاسمونات) یکی از تنظیم کننده های طبیعی رشد گیاهی است که به طور گسترده در گیاهان وجود دارد. نتایج حاصل از گزارشات مختلف نشان می دهد که کاربرد خارجی جاسمونات ها پاسخ های فیزیولوژیکی به تنش در گیاهان را تغییر می دهند. از طرفی کلر به عنوان یک عنصر ضروری در رشد محسوب می شود، این ماده به مقدار کم باعث بهبود عملکرد توتون می شود، در حالی که مقدار بیشتر کلر یکی از عوامل مغایر با کیفیت توتون می باشد. در این پژوهش تاثیر غلظت µm30 متیل جاسمونات به صورت محلول پاشی بر روی برگ ها در مراحل اولیه رشد در گیاه توتون رقم کوکر 347 در غلظت های مختلف شوری حاصل از یون کلر [50، 150و 300 میلی گرم در لیتر] به صورت گلدانی خارج از گلخانه در قالب آزمایش فاکتوریل 2×3 بر پایه طرح کاملا" تصادفی در 4 تکرار در سال زراعی 1390-1391 در مرکز تحقیقات توتون رشت صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که با افزایش غلظت کلر آب آبیاری تا 300 میلی گرم در لیتر، محتوای کلر برگ های بالایی، میانی و پایینی گیاه توتون به صورت خطی افزایش یافت. افزایش غلظت یون کلر تا 300 میلی گرم در لیتر، با افزایش معنی دار مقادیر نشاسته، مالون دآلدهید ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاهش معنی دار فعالیت آنزیم های نیترات ردوکتاز و آلفاآمیلاز در برگ های میانی همراه گردید، در حالی که مقدار نیترات و نیکوتین برگ ها تغییر چندانی نیافت. کاربرد خارجی متیل جاسمونات، موجب کاهش معنی دار مقدار نشاسته برگ ها به ویژه در غلظت های کلر 150 و 300 گردید، همچنین مقادیر نیترات، نیکوتین، پروتئین کل و فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز در غلظت کلر 50 به طور معنی داری افزایش یافت. در حالی که مقدار کلر، محتوای مالون دآلدهید و فعالیت آنزیم پراکسیداز تغییر چندانی نیافت.